توصیه به سهامداران،پورتفوی خود را متنوع کنید
مهدی دلبری، تحلیلگر بازار سرمایه
بازار سهام با شروع سال‌جدید عقب‌ماندگی عجیب و غریبی از دلار و سکه داشت، ریسک ژئوپلیتیک باعث شد تا یکی دو روز منفی در بازار داشته باشیم و این اتفاق باعث شد سازمان بورس که در چندماه اخیر دست به زیرساخت‌های بازار نزده بود و قواعد معاملاتی را تغییر نمی‌داد، مجبور شد دامنه‌نوسان را یک‌درصدی کند. این موضوع باعث شد حجم معاملات پایین و ارزش صف فروش‌ها پایین بیاید و این اطمینان را به بازار داد که این صف‌فروش‌ها می‌تواند جمع شود.
در نتیجه این اقدام روز گذشته برگشتی در بازار اتفاق افتاد اما به‌نظر می‌رسد ریسک‌های ژئوپلیتیک هنوز تمام نشده‌است، از طرفی سالی را داریم که همراه با انتخابات آمریکا و مجلس جدید است و به‌نظر می‌رسد صنایع امسال با تنگناهای مالی شدیدی روبه‌رو باشند و برداشت من این است که امسال، سال سخت‌تری برای اقتصاد، صنایع و بورس است و امیدوارم این پیش‌بینی درست نباشد.
در شرایط موجود حتی‌‌‌‌‌‌المقدور بازارها و گزارش‌ها را بررسی کنند و پرتفوی خود را از لحاظ طبقات دارایی متنوع کنند، هم دارایی ارزی داشته باشند و هم دارایی کامودیتی و کالا و هم سهام.
شاید آخرین توصیه برای پرتفوها سپرده بانکی باشد اما به‌نظر می‌رسد تنوع پرتفو باید در سطح طبقات دارایی باشد، نه خود دارایی‌ها؛ یعنی نباید فقط سهام متنوع داشته باشیم، باید دارایی‌هایمان را نیز متنوع کنیم تا بتوانیم بازدهی متناسب با تورم یا حداقل نزدیک به آن را تجربه کنیم.
علاوه‌بر این باید مقداری در چیدمان پرتفو، به ریسک دارایی‌ها توجه کنیم، دارایی‌هایی که می‌تواند ریسک بیشتری داشته‌باشد امسال باید با دقت بیشتری انتخاب شوند.
در حال حاضر فاصله بین دلار نیما و دلار بازار آزاد به ۷۰ درصد رسیده است سیاستگذار بانکی اصرار دارد نرخ بهره تثبیت شود و از طرف دیگر همزمان دلار آزاد و نیما فاصله وحشتناکی دارند. این دو تصمیم سیاستگذار پولی باعث‌شده که فشار وحشتناکی به صنایع وارد شود.
بیشتر بخوانید
اوراق مرابحه ارزی چیست؟
نکات حرفه ای درباره چنگال اندروز | با آموزش کاربردی این ابزار آشنا شوید
صنایع ما از طرفی حاشیه سود ۱۵درصدی دارند و نرخ تامین مالی بالای ۴۰درصد و همزمان فاصله بین نرخ دلار بازار آزاد و نیما ۶۰درصد است. به‌نظر من امسال، سالی است که برخی از صنایع به مرز تعطیلی می‌رسند؛ چون توجیهی ندارد در اقتصادی که نرخ تورم و بهره ۴۰درصد است و حاشیه سود ۱۵درصد و فروشی که انجام می‌دهیم هم به جیب دلالان و واسطه گران می‌رود، به فعالیت ادامه‌داد.
سیاست تثبیت نرخ بهره و حفظ فاصله دلار نیما و آزاد قطعا سیاست اشتباهی است و از طرفی کاهش دستوری این فاصله کمکی به ماجرا نمی‌کند چون به‌هر‌حال ریسک‌های سیستماتیک دلار را در روند افزایشی نگه‌داشته و باید به بازار آزاد احترام گذاشت. در نهایت بانک‌مرکزی و دولت مجبور می‌شوند که چنین تصمیمی بگیرند اما تا آن زمان چندین هزار میلیارد‌تومان به جیب واسطه‌ها خواهد رفت.
سیاستگذار همان‌طور که در دوره قبل مجبور شد دلار ۲۸هزار و ۵۰۰تومانی را به ۳۸هزار و ۵۰۰تومان افزایش دهد، اینجا هم مجبور می‌شود، چون این فاصله تقاضای دلار نیمایی را تشدید می‌کند و صادرات را کاهش می‌دهد.
